In het stadje Salé runt een echtpaar (Halim en Mina) een atelier waar ze op de klassieke manier prachtige kaftans maken. Hoewel de twee liefdevol met elkaar omgaan en Halim zich voortdurend bekommert over zijn vrouw, hangt er een bepaalde spanning om de introverte kleermaker heen. Wanneer hij een plaatselijke hamam bezoekt, zien we zijn ogen betoverd raken door andere mannen. Terwijl de gezondheid van zijn vrouw achteruitgaat, bouwt de spanning rond Halims geheim steeds verder op. Wanneer een nieuwe leerling aanklopt bij de meesterkleermaker, raak je als kijker bedwelmd door de sensuele sfeer die er ontstaat. De veelzeggende blikken die de mannen uitwisselen, hun handen en lijven die elkaar tijdens het borduurwerk terloops raken, alles ademt lichamelijke liefde tussen de twee. Ondanks dat Mina op de hoogte lijkt van Halims geaardheid, koestert ze geen wrok.

Op het filmfestival in Cannes werd The Blue Caftan bekroond tot beste film in de ‘Un certain regard’-competitie. Na de voorstelling volgde een staande ovatie. Terecht, want het einde is overrompelend mooi.

De Marokkaanse regisseur Maryam Touzani koos na Much loved (over prostitutie) en Adam (over buitenechtelijke seks) wederom voor een in haar land heikel onderwerp.

Filmliga Best: Goed verhaal, prachtig verfilmd, met een wondermooi einde.