Igor (Alexandre Jollien) heeft een lichamelijke handicap ten gevolge van een hersenletsel. Hij woont zelfstandig en besteedt nagenoeg al zijn vrije tijd aan het lezen van boeken over filosofie. Om zijn huur te kunnen betalen levert hij op zijn driewieler biologische groenten aan klanten. Maar Igor zou graag meer sociale contacten willen.

Verstokte vrijgezel Louis Caretti (Bernard Campan) runt een begrafenisonderneming waar hij een handje toesteekt en zelf de lijkwagen bestuurt. Tijdens een van zijn ritten rijdt Louis de fietsende Igor aan, waarop hij besluit hem naar het ziekenhuis te brengen. Igor probeert direct het vertrouwen te winnen van de lichtelijk geïrriteerde en gestresste Louis en spreekt de wens uit om vrienden met hem te worden. Wanneer Louis enige tijd later op weg gaat om het lichaam van een overleden vrouw naar de Cevennen te vervoeren, kruisen de paden van de twee mannen elkaar opnieuw en besluit Louis in een opwelling om Igor mee te nemen. Vanaf daar ontspint zich een leerzame en geestige tocht.

Presque werd geschreven en geregisseerd door de hoofdrolspelers en was een ware filmhuishit in Frankrijk. Naast een intelligente kijk op verschillen en vooroordelen over invaliditeit bevat de film ook een fikse dosis tederheid. Het is een verhaal over de sociale behandeling van mensen met een handicap, over vriendschap en het leven zelf. De film wordt gedragen door het talent en de knappe prestatie van Alexandre Jollien, die zijn afstandelijke en lachende blik werpt op een intolerante wereld. Presque maakt je aan het lachen maar weet ook echt te ontroeren en blijft lang in je geheugen gegrift.

Filmliga Best: Presque is een sympathieke, grappige, ontroerende film die je niet wilt missen.