Leo en Remi, allebei 13, zijn vrienden zo lang ze zich kunnen herinneren. De vriendschap is vrolijk, intens en bovenal onafscheidelijk. Toch lijkt een ogenschijnlijk onschuldige gebeurtenis genoeg om hen uit elkaar te drijven. Het is de eerste dag in de brugklas die alles anders maakt. Jongens die genegenheid aan elkaar tonen, ook als ze die zelf nog niet hebben gedefinieerd, worden beschouwd als een exotisch fenomeen. Op z’n best worden ze onderworpen aan een giechelig vragenvuur van mogelijk oprecht geïnteresseerde meisjes, op z’n slechtst vangen ze klappen van zich stoer gedragende jongens. Vooral Léo wordt zich opeens bewust van hun tot dan toe onuitgesproken (want volstrekt vanzelfsprekende) intimiteit en zoekt afstand. Bij Rémi slaat het verdriet dat de verwijdering oproept naar binnen.

Close, eerder dit jaar bekroond met de Grand Prix op het filmfestival van Cannes, is een toonbeeld van filmen op het hoogste niveau.

Filmliga Best: Lukas Dhont (bekend van Girl) maakte met Close een puntgave film die tot nadenken stemt en nog dagen blijft rondzingen in je hoofd.